Wraz z rozpoczęciem roku 2016 w życie wchodzą przepisy na mocy których każda firma, spełniająca określone warunki, będzie mogła zyskać nowego pracownika którego utrzymanie weźmie na siebie w bardzo dużym stopniu Skarb Państwa. Pracownik zaś zyskuje pewną pracę w pełnym wymiarze godzin przez co najmniej 2 lata.
Kogo można zatrudnić?
Ustawa z dnia 25 września 2015 roku o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wyraźnie zaznacza, że program ten ma na celu redukcję bezrobocia wśród ludzi młodych. Zgodnie z tym założeniem zatrudnić możemy osobę do 30 roku życia. Musi ona być bezrobotna, czytaj zarejestrowana w Urzędzie Pracy, w związku z czym odpada przykładowo przejęcie wykwalifikowanego pracownika z firmy konkurencyjnej. Warto zaznaczyć, że pracodawca może w ramach tego programu zatrudnić więcej niż jednego pracownika, ustawa nie ustala żadnych limitów w tym zakresie. Co więcej, dopuszcza nawet taką możliwość.
Kto może zatrudnić?
W zasadzie każda firma lub osoba prowadząca działalność gospodarczą, która spełni trzy podstawowe wymogi. Podpisze stosowną umowę z Starostą, w której zagwarantuje pracę dla bezrobotnego objętego umową przez co najmniej 24 miesiące. Ponadto, cytując ustawę, ” Starosta nie może zawrzeć umowy (…) z pracodawcą, u którego w okresie ostatnich 6 miesięcy przed złożeniem wniosku nastąpiło zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy”.
W sytuacji gdy pracodawca nie wywiąże się z gwarancji zapewnienia pracy przez okres 24 miesięcy zobowiązany będzie zwrócić całość dotacji lub też jej proporcjonalną do niewykonanego zobowiązania część.
Jeśli to pracownik rozwiąże umowę o pracę lub też rozwiązanie nastąpi w skutek zastosowania artykułu 52 Kodeksu Pracy, pracodawca jest zobowiązany zatrudnić w to miejsce innego bezrobotnego, skierowanego przez Starostę.
Jak duże jest dokładnie dofinansowanie?
Warto zaznaczyć, że ustawa określa jedynie maksymalną wysokość dofinansowania jaką na mocy umowy ze Starostą, może otrzymać pracodawca. Zdefiniowana jest ona jako iloczyn liczby zatrudnionych w ramach programu bezrobotnych oraz kwoty minimalnego wynagrodzenia i składek społecznych od wynagrodzenia. Okres refundacji to 12 miesięcy, przez kolejne 12 miesięcy pracodawca jest zobowiązany samodzielnie finansować miejsce pracy dla pracownika zatrudnionego w ramach programu.
W praktyce oznacza to, że jeśli decydujemy się kogoś zatrudnić na tzw. najniższą krajową to właściwie przez rok nie ponosimy prawie żadnych kosztów związanych z zatrudnieniem. Oczywiście nikt nie zabrania zaproponować nowemu pracownikowi wyższej stawki, wtedy dofinansowanie pozwala w znaczny sposób ograniczyć koszty zatrudnienia.
Czy to zadziała?
Trudno powiedzieć, warto zaznaczyć, że program przewidziano na lata 2016, 2017 i 2018. Pewne jest, że działania w tym zakresie są niezwykle potrzebne gdyż w ostatnich latach bez pracy pozostawało, według różnych szacunków, ponad 20 % osób młodych.
