Drugi Urząd Skarbowy w Bydgoszczy
Urząd Skarbowy
ul. Wojska Polskiego 20B
85-822 Bydgoszcz
Godziny otwarcia
Poniedziałek od 7:30 do 18:00
Wtorek od 7:30 do 15:30
Środa od 7:30 do 15:30
Czwartek od 7:30 do 15:30
Piątek od 7:30 do 15:30
Numer telefonu do Urzędu Skarbowego
tel. 52 3633366
fax. 52 3727952
Numery Kont
CIT – 42 1010 1078 0050 6322 2100 0000
VAT – 89 1010 1078 0050 6322 2200 0000
PIT – 39 1010 1078 0050 6322 2300 0000
Pozostałe dochody z tytułu podatkowych i niepodatkowych należności budżetowych
33 1010 1078 0050 6322 2700 0000
Karta podatkowa, PCC, podatek od spadków i darowizn
15 1010 0055 0200 4050 0007 0000
Zasięg terytorialny:
Drugi Urząd Skarbowy w Bydgoszczy obsługuje mieszkańców dzielnic Biedaszkowo, Czersko Polskie, Glinki, Górzyskowo, Kapuściska, Łęgnowo, Stare Miasto łącznie z Wyspą Młyńską, Szwederowo, Wyżyny i Wzgórze Wolności.
Mapa dojazdu:
Podstawy polskiego prawa podatkowego
Prawo podatkowe to przepisy, które regulują zasady powstawania, ustalania oraz wygasania zobowiązań podatkowych. Przepisy te także dotyczą obowiązków podatnika (w tym klientów Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy), płatnika i inkasentów podatków. Jest to jedna z gałęzi prawa finansowego.
Prawo podatkowe w Polsce
Prawo podatkowe w Polsce stanowi kilka dokumentów. Pierwszym z nich jest Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z 2 kwietnia 1997 roku: „Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie” (artykuł 84.). Podstawową ustawą regulującą prawo podatkowe jest Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800). To ona ustala zagadnienia i informacje podatkowe, postępowanie podatkowe, kontrolę podatkową i tajemnicę skarbową. Ordynacja podatkowa należy do prawa postępowania. Ponadto obowiązują też ustawy materialnego prawa podatkowego m.in.: ustawa o podatku od towarów i usług. Ustawy te bezpośrednio regulują prawa i obowiązki podmiotów prawa dotyczące każdego z podatków.
Rodzaje podatków
Istnieje wiele rodzajów podatków opłacanych w Drugim Urzędzie Skarbowym w Bydgoszczy, które klasyfikuje się według odpowiednich kryteriów. I tak mamy podział ze względu na: przedmiot opodatkowania, wymiar i pobór podatków, podział wpływów z podatków na poszczególne budżety (państwowe, samorządowe), rodzaj obciążonego konstrukcyjnego (osobowe, rzeczowe) oraz rodzaj stawki podatkowej (kwotowe, proporcjonalne, procentowe – progresywne i regresywne). Jeżeli chodzi o przedmiot opodatkowania podatki dzielą się na:
- przychodowe – od całości wpływów prowadzonej działalności,
- majątkowe – od posiadania majątku w całości lub jego składników,
- dochodowe – od nadwyżki przychodów nad kosztami uzyskania przychodu (PIT, CIT),
- konsumpcyjne – od wydatków w formie „podatkowej” części ceny (VAT, akcyza).
Natomiast podział ze względu na wymiar i pobór podatków wygląda następująco:
- pośrednie – np. podatek od towarów i usług, który narzucany jest podmiotowi, który w rzeczywistości go nie uiszcza,
- bezpośrednie – podatek wymierzany odpowiedniemu podmiotowi i bezpośrednio go obciążający (PIT, CIT).
Przerzucalność podatkowa
W polskim prawie podatkowym istnieje również zjawisko przerzucalności podatkowej, które polega na przerzuceniu ciężaru podatku na inne osoby. W takiej sytuacji ostateczny ciężar podatkowy spoczywa na osobie, która finalnie nabywa produkt. Przerzucalność podatkowa jest różna w zależności od wielkości przerzucanego ciężaru: częściowa, całkowita lub nadmierna. Zjawisko przerzucalności występuje także w momencie, w którym ustawodawca podnosi stawkę podatku lub ustala nową. Przerzucalność można podzielić też ze względu na podmiot, na który zostanie przerzucony podatek:
- w przód – w takiej sytuacji rosną ceny produktów, ponieważ podatek przerzucany jest na nabywcę,
- wstecz – obciążeni zostają dostawcy lub pracownicy firm,
- właściwą – nie zarzuconą przez ustawodawcę,
- niewłaściwą – z góry narzuconą przez ustawodawcę.
